Sevgi Akıbetinde

“Gönül zikrettiğiyle her gün yeniden doğarmış” Öyle derler buralarda
Her gün seni ansam, zikretsem yeniden doğar mıyım?

Sevgi Akıbetinde gönlü buruk,
gönlü hüzünlü, gönlü yorgun kalmışım.
Bir

Yorgunum

Biraz Yorgunum demek isterdim fakat kalbim ben çok yoruldum diyor,
Haykırarak dinlenmek istiyorum demek geliyor içimden,
Sonsuzluğa kanat çırpmak istiyorum,
Muhsin Yazıcıoğlu’nun dediği gibi;
-Ey sonsuzluğun sahibi sana

Şiir Buysa Eğer Bitti Şiir

Düşünmek mi sebebsiz’ce olağan’ca sadece var gücünle düşünmek.
Ya kaçıyorsam ondan,
ya koşuyorsam soluksuz’ca
bir oraya bir buraya ata ata kendimi.

Yorulmak mı ?
öylesine, belki var gücünle

Insana Yakışır Gidişler

Belki, sanrıdır yaşanan bu acılar. Ruhun dimağında savruk savruk düşüncelerle yaşar.
Ya da ne bileyim bir büyük boşluktan sızma umutlar.
Gönlümün çatlak kapı aralarından esen rüzgarlar.
Gün ışığı tebessümünde