9 Yıl Sonra Cevap

Bende “gözümden akan yaşı mürekkep yaparak yazdığım tüm şiirleri
bir dut ağacının dibine gömdüm”
Ve içimde ki balonumun gökyüzüne bırakıldığında
Bogulacağı kaygısını taşımadan
Fakat yine de
adli, mühim ve acı verici bir vaka gibi sicilime işliyorum seni…

görüşmeden onca hayal kurduğumuz o çatı katında ve ya terasta savaşımız yastıkla
Ümit etmekten vazgeçmedik
Sahneler değişsede hayatımızda…

Sana içinde yüzyıl birikmiş bir kova dolusu yelkovan ve gölde sakince su içen o bebeğin
Artık yaşayabilmek kaygısı ile yazıyorum…
Bırak zamanın olmadığı bir yeri
zaman kavramını unuttuğum ama hep aynalarda yüzüme vurulan bir harita
Gerçekliği ile
Yazıyorum
Mavi gezegen bendim !
şizofreni ve müzikler mi ?
Şizofreni ve şiirler demeliydin.
Şiirleri yazan şizofrenler;
Ritimleri oluştur…

Uyuyamamak nedir öğrendin mi Chopin
Yazmaktan;
Sevmekten vazgeçtigin gibi vazgeçtin mi?

Ben sana kendi lisansımca konuşayım mı ?
Bezelyeler zihnimde
Beyaz ve mavi çerçeveli pansiyon denize ve güneşe bakıyor
Ben bir sabah erkenden yola koyulmak için
Beyaz yastığımla ve şiir defterimle her şeyi
Kapı girişinde ki dut ağacının dibine gömüyorum…
Sen uyuyorsun
Sen hep uyuyorsun
Ve sen bir gün bile geçmemiş gibi
Gerçek ama
Sanki hep hayalmişsin gibi
Kalbimde
Ruhumda
Zihnimde hâlâ kanıyorsun

Gerçekten….

Tansu

Frederic Chopin’e

2011=2020