9 Yıl Sonra Cevap
Bende “gözümden akan yaşı mürekkep yaparak yazdığım tüm şiirleri
bir dut ağacının dibine gömdüm”
Ve içimde ki balonumun gökyüzüne bırakıldığında
Bogulacağı kaygısını taşımadan
Fakat yine de
adli, mühim ve acı verici bir vaka gibi sicilime işliyorum seni…
görüşmeden onca hayal kurduğumuz o çatı katında ve ya terasta savaşımız yastıkla
Ümit etmekten vazgeçmedik
Sahneler değişsede hayatımızda…
Sana içinde yüzyıl birikmiş bir kova dolusu yelkovan ve gölde sakince su içen o bebeğin
Artık yaşayabilmek kaygısı ile yazıyorum…
Bırak zamanın olmadığı bir yeri
zaman kavramını unuttuğum ama hep aynalarda yüzüme vurulan bir harita
Gerçekliği ile
Yazıyorum
Mavi gezegen bendim !
şizofreni ve müzikler mi ?
Şizofreni ve şiirler demeliydin.
Şiirleri yazan şizofrenler;
Ritimleri oluştur…
Uyuyamamak nedir öğrendin mi Chopin
Yazmaktan;
Sevmekten vazgeçtigin gibi vazgeçtin mi?
Ben sana kendi lisansımca konuşayım mı ?
Bezelyeler zihnimde
Beyaz ve mavi çerçeveli pansiyon denize ve güneşe bakıyor
Ben bir sabah erkenden yola koyulmak için
Beyaz yastığımla ve şiir defterimle her şeyi
Kapı girişinde ki dut ağacının dibine gömüyorum…
Sen uyuyorsun
Sen hep uyuyorsun
Ve sen bir gün bile geçmemiş gibi
Gerçek ama
Sanki hep hayalmişsin gibi
Kalbimde
Ruhumda
Zihnimde hâlâ kanıyorsun
Gerçekten….
Tansu
Frederic Chopin’e
2011=2020
Tansu Uçar
@ucartansu
? Ne yazabilirim ki her yazın senin gibi. Anlaşılması zor. h sadece seni tanıyanlar bilir seni . Gerçek seni. Muhteşemsin. Yazmaya devam et ben hep okurum tatlım.
Bazı yazılar vardır sadece yazan anlar ya da benzer şeyleri yaşayıp benzer hisleri taşıyanlar. Arada koptum ama yine de kaleminize sağlık güzel olmuş?
🙂 teşekkür ederim kopuk olmasının sebebi sanırım dediğiniz gibi bana özel bir yaşanmışlığı olduğu için…
hikayesi de şu gerçekten bu bir şiir hediyesinin geç fark edilmesi neticesinde 9 yıl sonra yazılan o şiire cevap oldu
ben yazdıklarımı hediyeyi yazana söylemek için geç kaldım
ama siz okuyun istedim…
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.