Şiir Olan Kuşa

Sarı çalıların, boz ağaçların, dökülmemiş yaprakların arasından bir gün daha doğar
Emek çayı ve keyif sigarası kim bilir nerde içilir
Ömür bir kafes imiş göğsümden içeriye
Mübbet sürgün olan ruhuma bir hediye
Ve sen kuş olup konmuşsun pencereme
Ölüm bizden kaç gün ötede
Çünkü sevmek adına var olunurken
Ve yok olurken ruhum ateşin mızrabında
Ay bir kez daha yorulur; ortadan ikiye
Pas tutmuş gibi günden güne
Sen hangi mevsimin çölüsün
Yüreği yara almış gibi gelip çökmüşsün
Hangi ülkeden sürgün
Ve hangi çöle düştün
Sevemem seni ey kuş
Seni böyle sevemem
Yüzüm sevinç dolu içim matem
Bir gün olup da gideceksin madem
Suyum var yemim var bir misafir yılında
Canın sıkılınca gel uğra arada ama kalıp da taht kurma
Ben ne Süleyman’ım, ne bir yuva sana
Neslin tükense bile avlarlar seni para pahasına
Beslersem canımdan ederler beni
Adım çıkar hayine ve hırsıza
Git ey mevsimime hiç rast gelmemiş turna
Git ey yağmurları su sanan suna
Git ey Güneş’i eş sanan karga
Git ey beni gül sanan dikenime de katlanan bülbül
Sana gitmek yakışırken kalmak zulümdür
Gelip baktıkça bana garip garip içim büzülür
Misafire değil kuşa çıkmış adın işte bir kere
Benim yurdum hep yabancı sen ise mevsimine göre

  • Okunma
  • 30 Kasım 2020
  • Şiir
  • WhatsApp Yazı Linkini Kopyala
  • 1

    Efrahim

    @yasnugrugzo