Avuçlarımdan Avuçların

Adını bilmediğim telinin, kök sayılan beyazını öperim.
Benim canım oğlum.
İsim vereyim her birine,
Avuçlarımda nefesimle kıvranan, olsun Efsunkâr.
Parçaların yücesi, vâr oluşunun paylaşılmaz büyüsü
Benimdir artık sana dokunan kara
Karası parlayan iki, yorgun düşer
Adını bilmediğim telinin, kök sayılan beyazı, kalmış senin karası bol vatanında
İnci olsun, yitirilen ağırlığı, gönlümde bıçkın
Senin aklın alır, dökülen kanların bedelini öder insanoğlu.
Söyle güzel oğlum,
Olsun mu güçsüz telin, Meyus adı ?