Adanmak

Bir gidişe adadınız mı kalbinizi ?
Elinizi, ayağınızı, gözlerinizi ve yüreğinizi aşk ile kenetleyen birine adandınız mı ?
Körü körüne yanarken, çevirdiniz mi kalbinizi cennetten bir bahçeye ?
Vakit, ayrılığa sunulurken yollarında ayağına bir taş değmesinden sakındığınız için duâ ettiniz mi ?

Ayrılığı bir gül’ün güzelliğine benzettiniz mi ?
Kokusunda peygamber çiçeği edası
Dikeninde vefasız bir bülbül kanadı.
İçlendiniz mi durup dururken ?
İç derdiniz mi gözlerinizi kan çanağına çeviren?
Bir daha gelecek deyip Allah’a emanet ettiniz mi ?
Her gidişin bir dönüşü olur herhalde deyip, geceleriniz de ağlarken ıslak yastığınızda uyuya kaldınız mı ?
Hakikati tarttınız mı ruh teraziniz de ?
Özüne döndürdünüz mü kalbinizi ?
Kaç defa seccadelerinizin ardında bekleyişlerin vahşi’si kaldınız ?

Her nasip vaktine esirdir ,
Bu aslın sonunda Aşk’a hürmet gösterdiniz mi ?
Vardır her şeyin bir esiri
Vardır elbet her gidişlerin mutlaka bir dönüşü…

Nasıl gecelerin ardı gündüze dönüyorsa,
Ne vakit ay hilal’den dolunaya dönüyorsa.
Hangi dem güneş batınca,
Geceye yıldızlar asılınca,
Dert döner derman olursa.
Dünya döner insan Aşk’a varırsa;
Her giden bir gün döner…

Gidişler başlar ,
Vuslat aralanır.
Hasret biter,
Ölüm gözükür.
Azrail gelir,
Cennet cehennem gösterilir.

Her insan elbet bir gün döner.
Kalp döner,
Aşk döner,
Yollara revân olan döner.
Hû der döner,
Aşk der döner,
Derman der döner.

•Gözde Güneyli
10. 01. 2016