Sonra yine sessizlik çöktü.
En kalabalık vaktinde ömrümün.
Yalnızlık, hiç kaçırmadığım bir ders.
Her seferinde sonuna kadar kaldım sınıfta.
Öğretmen çıkmadan, çıkmadım sınıftan.
Tüm derslerim zayıftı.

Kendi tabutumu kendi sırtımda taşıyorum.
Çivileri sırtıma kelepçeli.
Zaten yok kaldıracak 4 kişi bile cenazemi.
Beni hiç unutmadın ama artık hatırlama emi.
Gidiyorum sırtımdakiyle beraber.
Canım çok yanıyor

Hayatınızda hatrı olanların,
Kahrına şahit olduğunuzda.
Sizin de gökyüzünüz bulutlarla dolacak.
Birbirine çarpmasın diye dua eder halde bulacaksınız kendinizi.
Çarpıştıklarında hatıralar yağacak üzerinize çünkü.

Anlatırsa kalbim, içinde birikenleri.
Duvarlarında beliren isim göreceksin ki senindir.
Yaralı ellerimi, yaralayan bendim.
Yarama merhem olan sen
Sen gidince çoğaldı yaralar.
Kanlarım durmadan aktı.
Sanki patladı