Başlık Yok

Ömrümün en çok da geceleri çok zordu.
Sessiz,
Kimsesiz,
Soğuk.
Çaresiz geçen gecelerim.

Kendimi anlatamıyorum kimseye,
Anlamak istemiyorlar beni,
Yaktığım sigarayı sayanlar,
Neden içtiğimi sormuyorlar bir türlü.

Kıyametim olsa gerek bu,
Kayan yıldızlarda ömrüm,
Son türküm dudağımda,
Bittiğinde anlayacaklar beni.

Savrulan gençliğimi,
20’sinde beyazlamış saçlarımı,
Kayıp giden ömrümü,
Ellerim tutmaya yetmiyor.