Başlıksız!
Artık bir şeylerin farkına varmanın çokta bir anlamı kalmadı!
Anlamı zamanı geçtikten sonra anlarsak, hiç bir işe yaramadıktan sonra anlamanın ne anlamı kalırdı ki…
Ya da bir şeylerin varlığının kıymetini yokluğunda anlamanın kime ne faydası olacaktı?
Elimizden kayıp giden onca güzelliklerin boşluğunda çalkalanırken “kıymetini bilemedik!” diye haykırışlarımızı kime duyurmayı çalışıyorduk?
Dünyada hem”anlamı anlamayanlardan” hem de “anlaşılamayanlar” acı çekerken dünya kimin omzunu sıvazlayıp göz yaşına derman olacaktı.
Bunların hiç birini bilmiyorum ama ben “anlaşılamayan bir toz tanesi” olarak kayıp giderken şunları söylemek istiyorum;
Dünya istediğimiz zaman istediklerimizi altın tepsilerde sunacak kadar merhametli ve anaç bir yer değil…. Olmadı ve Olmayacak!
elifnur
@elifnurrrrrr
Bu dünya insanı tatmin etme yeri değil elbet… eksik ve yarım kalışlar, ulaşılamayan hâyâl ve hülyâlar; işte sonunda ebedi bir ayrılık ve insanın küçük kıyameti… Hak olan ölümün gerçekleşmesi ve ölümün dahi ölmeyişi… işte en büyük acziyet. Fani olan ömür, ebedî kalacak lezzetleri ancak sonsuza iltica ettiği takdirde elde edebilir. Böyle söyler Üstadlar, işitiriz… Tabî asıl mes’ele amel edenlerden olmak.
Dua ve temenni nidâlarıyla diyelim o vakit .. Gönlünüze, kelâmınıza sağlık kardeşim.?✋?
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.