Bekleyiş

Bir tren istasyonundayım,
Bekliyorum…
Elimde çanta, sırtımda dünyanın en ağır yükü; sevdan
Neyi bekliyorum bilmiyorum.
Trenler geçip gidiyor önümden
Öylece bakıyorum.
Sen yoksun ya bu şehirde,
Hiçliği seyrediyorum sanki.
Binsem diyorum şu trene,
Gelsem diyorum şehrine,
Ah bir yaslasam başımı göğsüne!
Dinlensem senin nefesinle.
Koşmak istiyorum sana,
Adımlarım bir çare,
Sevmek istiyorum seni ,
Ama gönlüm virane.
Göğe bakıyorum
Güneş vuruyor her yere, aydınlatıyor her şeyi
Aynı göğe bakmak seninle,
Aynı güneş tarafından aydınlatılmak
Mutlu ediyor beni.
Sonra insanları seyrediyorum;
Bir adam elinde evrakları ile yorgun
Bir kadın gözü saatinde telaşlı
Küçük bir çocuk ilk kez trene binecek gibi, heyecanlı.
Adam sen oluyor sonra
Kadın sen, çocuk sen.
Gökyüzüne bakıyorum gökyüzü bile sen.
Zaman kavramı anlamını yitiriyor, ben ise aklımı
Seyrediyorum gökyüzünü öylece
Belki saatlerce, belki günlerce.