Ben Hiç Bu Kadar Korkmadım

Ben hiç bu kadar korkmadım
İçtiğim sigaranın dumanından
Yada kahve bardagımın pas tutmuş kulbundan
Ben hic bukadar korkmadım
Yattığım sert yatağımdan
Yada gecenin zifiri karanlığından

Ben hiç bukadar korkmadım
Adını semaya doğru bağırmaya
Yada bir meyhaneye gidip zil zurna sarhoş olmaya
Ben hiç bu kadar korkmadım
Gözlerimi kapatıp rüyaya dalmaya
Yada aç karnıma yemek yapmaya

Uzanıp tavana bakıyorum belli belirsiz şekiller var mesela
Okadar yorulmuş ki vücudum uyuya kalıyorum öylece
Özlüyorum sanırım ama alışamıyorum sessizliğe
İşin garibi giderken benide götürdün bulamıyorum benligimi

Ben hic bu kadar korkmadım
Ölmekten
Ben hic bu kadar korkmadım
Sensizlikten.

  • Okunma
  • 1 Mayıs 2020
  • Şiir
  • WhatsApp Yazı Linkini Kopyala
  • Mahmut Karacan

    @ziyakaracan

    6 Mayıs 2020 / 10:45

    ???? kaleminize sağlık