Bir Çocuk 2

Kekemeydi çocuk
Daha bu yaşta yüklenmişti sırtına yaşam denen bu ızgara bu fırın.
Keşke bir kuş olarak gelseydim dünyaya diyordu, hep kendi kendine.
Peki koyarlar mıydı onu da insanlar, bir kafesin içine.
Kekemeydi çocuk
Konuşmayı öğrenmeden korkmaya başladı, gülmeyi öğrenmeden ağlamaya başladı insanların alaycı esprilerine manalı gülüşlerine.
Dedim ya kekemeydi çocuk
Bir balık olmayı düşledi.
Yüzmeyi öğrenmeden kıyıya vurmaya başladı, dalgalarlaydı kavgası.
Bitmiyor işte hayatin manifestosu
Kekemeydi çocuk
Ne kuş olup uçabildi, ne balık olup yüzebildi ne de insan gibi konuşabildi.
Kimsesiz bir sokak kedisi gibiydi yalnızca geceleri yatağında kendi kendiyle dertleşebildi.
Küçücüktü elleri ama gözyaşlarını silebildi. Geceleri kabuslar görüp kendi kendini teselli edebildi.
Ne duyan olabildi ne anlayan ne dinleyen çünkü kekemeydi çocuk.