Bir Garibim

İçim dışımı tamamlayan bir sen vardın, bilmediğim bir yerlerde.
Kafam ve beynim bir başkası için çarpışırken.
Yüreğim ve kalbim barışık iki düşman gibi söz dalışında.
Herkes beni tanırken ama hiç kimse beni bilmez.

Kimi zaman kaybolurken kafam ve beynim.
Bir bakmışım bir başkasının elinden yuvarlanıyor düşüncelerim.
Zaman içerisinde, mazinin aralandığı perdeden.
Herkes beni görür ama hiç kimse beni duymaz.

Dünyanın derdi başımda bir yük olurken.
Yazacaklarım ve yapmak istediklerim hep hayalden ibaret.
Sonra kursağımda kalır güzel olan her şey sen dahil.
Herkes beni arar ama hiç kimse beni bulamaz.

Bazen mutlu görünüyorum, hüzünlü zamana karşı çıkarak.
Bazen de yaşıyorum, yaşamadığım günler kadar.
Ve ilk nefes ile son nefes arasında gidip gelirken hayatım.
Herkes beni yaşıyor sanır ama hiç kimse beni beni hissetmez.