Hadi Bismillah

Ruhumuzun ısrarla bizden istediği; ama bizim ona vermediğimiz şey neydi? Durup dururken sebepsiz “içim bunalıyor” cümlesini etrafımızdan bilhassa kendimizden biliyoruz. Ruhumuz, Yaratıcı(cc) sını isterken onu geçici heveslerle meşgul edip durmak aklın kârı olur mu hiç? Gelip geçici şu dünya denen mekan, Bizim Yunus(ks) un tabiriyle: “Bir gölgelik”. Birkaç gün durup gideceğiz asıl yurdumuza. Elest bezminde bir söz verdik biz. Sözümüzün ardında durabiliyor muyuz? Güzel kulluk yapabiliyor muyuz Allah’a(cc). Sabah okula/işe giderken bir dakika bile geç kalmazken belli bir vakti olan sabah namazıyla güne Allah(cc)’ ı zikrederek başlayabiliyor muyuz? “Allah’ım, Sen’in için dünyayı elimin tersiyle ittim” diyebiliyor muyuz? Kendimizi ölçelim, tartalım. Helal/haramlara ne kadar riayet edebiliyoruz? Emirlere ne kadar uyabiliyorsak Allah(cc)’ ı da aslında o derece seviyoruzdur. Yap dediğini yapıp, yapma dediğini yapamıyorsak sevgimiz zayıf. Sevgili(cc) ‘ den gelen mektubu/Kur’an-ı Kerim’i ne kadar okuyoruz? İşte o kadar da seviyoruz aslında Sevgili(cc)’ yi. Habibi(sav)’ni ne kadar seviyorsak da işte sevgimiz o kadar. Ölçelim tartalım mı sevgilerimizi? Bir bakalım hepbirlikte. Sonra sevgimize sevgi katalım mı? Allah’ ı hep birlikte daha da çok sevelim mi? Herkesten, her şeyden daha çok… ? Sevgi olursa, emirlere uymak da kolay olur. “Her şey senin rızan için Ya Rabbi” diyebilmenin hazzını yaşayabilmek ne güzel olur. Bir akım başlatalım mı beraber? Namaz kılmayan namaz kılmaya başlasın. Namaz kılıyor muyuz? İhlasla kılalım. Gıybeti dilden düşüremiyor muyuz? Boşver konuşmayalım, hem günaha giriyoruz, hem kendimizi boşa yıpratıyoruz. Dua etmiyor muyuz, dua etmeye başlayalım mı? Ki Allah katında ehemmiyetimiz olsun. Velhasıl-ı kelam Allah(cc) ‘ın bizden isteyip de bizim yap/a/madığımiz(herkes kendini bilir) onu yapmaya başlayalım mı bugünden itibaren? Hadi bismillah…?☁️
#bismillahirrahmanirrahim