Boşluk

İki tren vardı .
Ovadan gelen ,
Az yol almıştı
Ve camları hâlâ cam gibiydi.
Diğeri dağları aşmıştı ,
Çok yol almıştı
Ve camları katran karasıydı .

İki tren; tam tepe noktasındayken, güneşin
Biri battığı diğeri doğduğu yere giderken ,
Sesleri birbirine çarparak karşılaştılar.

Demirden gövdeleri bir hışımla
Yalayarak geçti aralarındaki boşluğu.
Cam gibi camdan bakanlar, göremedi
Katran karası camdan kendilerine bakanları.

Arkalarında güneşi bırakıp
Uzaklaştılar birbirinden.
Aralarındaki boşluk büyüdü .
Katran karası camdan bakanlar, göremedi
Cam gibi camdan kendilerine bakanları.

Sadece birbirine karışan sesleri duydular
Ve hissettiler aralarındaki büyüyen boşluğu.

Osmantopaloglu/Kasım 2019