Bu Gece Seni Hatırladım

bu gece seni hatırladım,
geçmiş zamandan daha geçmiş zamandı,
tutkusu soğumuş şehrin ateşini yaktığımız andı.
itaatsiz yüreğimizi bir çizgiye kim hapsedecekti?
karabasan olduk çıkmaz sokakların efendilerine.
nereden girip nereden çıkacağı belli otobanlar yoktu,
otoban insanları, oto yürekleri ve ban aşkları da yoktu.
yolun girişini, çıkışını yüreğindeki ateş belirlerdi .
yollar, sonu olmayan aşkla yürüdüğümüz yerdi.

aklım, anılar bulutunun içinde tuzlu mavi bir renk aldı.
bu gece seni hatırladım,
geçmiş zamandan daha geçmiş zamandı.
biliyorsun ki zamanda geri dönülmez.
ay ışığı altında portakal çiçeğinin kokusunu içine çekerken
zamanı içine çekemezsin, zaman seni içine çeker.
şakaya gelmez, sığınılacak bir güvenli liman değildir.
bir girdabın içine girmiş gibi savurur , savurur, savurur…
geride yara bere içinde kalır şimdiki zaman.

bu gece seni hatırladım,
geçmiş zamandan daha geçmiş zamandı.

Osmantopaloglu/ Nisan 2019