Bugün De Ölemedim Be Hatun

Adına yazdığım onca cümlem vardı.
Şimdi desen adını telavuz edemiyecek kadar yorgunum.
Hayat mı yordu yoksa gözlerin mi?
Ben bile anlayamadım artık.
Adın geçince eskisi gibi heyecanlanmıyorum.
Adının baş harfi bile geçse de gülmüyorum.
Hani derdim ya sana gülüşlerin beni benden alıyor diye.
Artık gülüşlerinin varlığına bile inanmıyorum.
Çünkü sen sana delicesine seven bir insanı göremicek kadar körsün.
Sen sana eziyet eden insanları sevmeyi seviyorsun.
Sen sana ihanet eden insanları sevmeyi seviyorsun.
Sen daha 2 günde tanıştığın adamı sevdin be kadın.
Ne mi oldu yine ihanet yedin be kadın.
Ve sen sana 3 yıldır sırılsıklam aşık olan bir beni göremedin.
Sana her aşık olduğumu telefuz ettiğimde bile alay ettin.
Şimdi sorarım sana ey kadın.
Halen eziyet etmeyi sevmeyi seviyorsun ya rahat ol.
Bugün de ölmedim.
Ama sana söz vermiştim bir gün ölüceğimi.
Ve o günde seni arayıp sana ölüm haberimi vericeğimi müjdeleyecektim.
Belki yokluğum seni ne kadar çok sevdiğimi anlatır.
Bensiz mutlu olursun hani baş belanım ya ben.
Baş belanı öldü say.
Onu sen kendin öldürdün.
Bugün de sözümü tutamadım be sevdiğim.
Bugünde aşkından ölemedim.