Cihat

Yüreğimdeki yarayı menekşe ile sardı insanlar.
Ve gülüşüm düştü aya
Yıldıza ve rüzgara
İtirazım var bu dünyaya
Güneşi özledim sonra
Verdi ısıyı içime
Filizlendi birkaç çiçekle
Dedikçe hasretin uzandı göğüme 
Kimse görmüyor mu vazgeçtiğim menekşe deryasını? 
Yada kanadı olmayan kuşları 
Hissetmiyor mu babasız bir çocuğun feryadını
Bir külde sen attın yüreğime 
Alışığım ben ölüme 
Ölüm Annemin gençliği
Bu yüzden zaafım var secdeye uzanan çocuğun eline
Bu yüzden hep dikkatle bakarım annelerin nasır tutmuş yüzüne
Dili dönmeyen çocukların sesi yankılanıyor kulaklarımda
Sen gelmesende
Neyse ki
yaz geliyor gönlümün bahrına
Sonra dar geliyor dünya.. tüm duygularıyla
Kalbe zarar veriyor
Cihat diyorum duyan olmuyor..  
~Hicran Süleymanğlu ~