Çıkmazdan Çıkmak

Saat , gecenin bilmem kaçı

Sessiz, loş bir ışığın altında

Köhne , hayat bulmamış metruk bir kentte..

Yıldızları saymaya çalışıyorum

sayamasam da..

Düşüncelerim ve kalbim dışında

Benimle adım atan başka kimse yok.

Tabelada çıkmaz sokak yazıyor

Soru işaretleriyle dolu bir gün

Kimsesizliğin kuytusundayım

Bitkin bir haldeyim

Sanki , uzun bir yolculuktan geliyorum

Gökyüzünün siyahlığında kayboluyorum.

Girdap gibi dibe batıyorum

Çıkmaya çalıştıkça daha da, en dibe..

Şimşek çakıyor , fırtınalar kopuyor beynimde..

Meğersem , yağmurun habercisiymiş

Damlalar yere bir bir değiyor

Yüreğime, sımsıcak merhametini bırakıyor

Sırılsıklam oluyoruz

Beraber yağıyoruz sokaklara suzuz kalan ağaçlara , yapraklara

Benim gözyaşlarım, onunsa rahmeti ıslatıyor etrafı ..

Ekinler, tekrar hayat buluyor

Kimsenin duymadığı hıçkırıklarım

Yağmurun sessizliginde kayboluyor

İçimdeki kederi

Sineme çektiğim toprak kokusu , sarmalıyor

Burnumun direği sızlıyor

Hasret kadar yakmıyor ama

Dokunduğum her şey yok oluyor

Allah’ın Hay ismine sığın , diyor

Nereden geldiğini bilmediğim bir ses

Gitme vaktinin geldigini anlıyorum

Bir umut belki bulurum, bana göre bir yer

Yürüyorum

Çıkmaz sokağın çıkan bir sokağına..