Çocuk-luk

Çocukluktan sıyrılınca, salıncakları rüzgarlar sallar.
Tahterevalliler dengede durmaz, bir taraf hep daha ağır basar.
Her şeye bir yara bandı bulur da insan,
Kanayan çocukluğuna gücü yetmez.
İçeride kanar.
Durduramaz akar.
Sıcaklık kaplar içini, farkedince balonunun uçtuğunu,
Soğur içi, ölür içi.
Yaşıyorum sanar, biter pili.
Alsak çocukluğu yanımıza,
Yürüsek onunla,
Tutsa elimizden, götürse bizi parka.
Boş salıncaklar dolsa,
İnsan keşke çocukluğunu sallayabilse bir parkta.