Çocukca Bir Haykırış

Bir kış sabahının kirli sisi altında sım sıkı tuttum annemin elinden , bütün kalbime sevgiyi heyecanı ve umudu yükledim, sanki varacağım yer çocukluğumun vuslata kavuşmuş haliydi. Öyle heyecanla çarpıyordu ki kalbim bir dalga misali vuruyordu deniz kıyısına…
Hecandan, bir ileri iki geri.
Neydi şimdi bu ? Kim içindi? Nasıl çarpardı bir kalp böyle?
Naif bir yüreğe kavuşmam içindi sanırım. Öyle bir yürek ki çalıyordum kapısını, çehresine kondurduğu bir tebessüm, ve sıcacık bir samimiyetle karşılıyordu beni. Annemin elini bırakıp kocaman açıyorum kollarımı, sımsıkı tutunmak için o yüreğe… Çünkü bir anne şevkati hissediyordum bağırlarına basacak.
Ben buna çocuk kalbimle diyorum ki sanki kavuşmalarımız, büyük bir sabrın selametiydi.
Ve ben bütün kalbimle inanıyorum ki her nimet şükrü ve sabrı ile gelir.
Rabbim bu sevgi nimetinin, şükrünü ve sabrını güzelce yerine getirebilmemiz duasıyla.
#naif_kalplihocama_ithafen