Covid19

Ben kendimi doğurdum , tırnaklarımın arasında acı ve keder ruhum da ise çaresizliğin ve yalnızlığın buhranıylan geldim bu dünyaya . Her daim güldüm en kotü zamanlar da bile acıyı ve gözyaşımı yastığımla paylaştım . Anladım ki bu dünyada göz yaşı akıtarak bir şeyler değiştiremeyeceğimi öğrendim . Sabır ve şükrederek gidilebilir hayallere , çalışarak ve üreterek . Bu dünya zalim ve yolları taşlı ve engebeli olsa bile dizlerim kan revan içinde kalsa , soluğum kesilecek gibi olsa dahi ; gitmek gerek hayallerimin beni sürükledileri yerlere … Gülmek gerekli her şeye ve herkese inatla gülmek .