Elm(ayv)ayı Yedik

Boğazımda bir düğüm ezeli yadigarım,
belki de bir tohumdur, bir meyve tohumu…
Bir elmanın iki yarısı
aynı ağacın altındaki gölgeler
üstleri çırılçıplak, bedenlerini sansürleyen incir yaprakları
hafif endişeli, tatminkar bakışlar.
Bir dal uzanıyor geleceğe ezelden beridir.
Uçlarında elma sapları
içinde tohumlar var, insanlık tohumları.
”Topraktan gelen toprağa dönmeliydi”
suratları çorak tarım arazisi
işaret çoktan gelmişti, sert bir rüzgar eşliğinde
yaşamak için ölmek gerekliydi.
Tüm hatalarımız, tüm doğrularımız, tüm olup biten
yalnızca senin için, sana ulaşmak içindi.
Lakin yasaklar hep cazipti, caizliğe ayrılan bu kavşakta.
Bir elma kadar yakın bir Adem kadar uzağımda
dünyanın öbür ucunda, keşfedilmemiş topraklarda
bir bayır aşağı hemen solda, günahlarımın ardında…

  • Okunma
  • 2 Temmuz 2020
  • Şiir
  • WhatsApp Yazı Linkini Kopyala
  • 1

    Zeynep

    @anonim