En Güzel Şiir
Bazende kalemi alırım elime,
Fakat tek kelime yazmaz kağıda.
Öylece dalar giderim uzaklara.
Saatlerce, diyar diyar gezer gönlüm.
Yazmaktan daha lezzetli gelir o anlar.
Sonra bir bakmışım.
Kağıdı kelam değil,
Göz yaşı sarmış.
Bazende yazmaya değil,
Yaşamaya dalar insan.
Ki zaten bu duygular,
Ne dile gelir, ne kağıda düşer.
Dünyanın en güzel şiiri,
Şiir gibi yaşamaktır.
Şiir gibi bakmaktır.
Şiire dalmaktır.
Gönlü şiir olmalı insanın.
Gerisi bir kaç kelam.
O yüzden en güzel şiir,
Şiir olmaktır.
Emre erturan
@emreerturan
Dile gelmeyen, gönülde olan pek kıymetlidir… ki zahiren ne kadar dile gelse de insan, derinlerinde henüz kendinin dahi keşfetmediği nice duygular, lâtifeler bulundurur. Tüm hücrelerini sarsan, harekete geçiren o hâl ne vakit vuku bulsa; içte ki o büyük devrimlere, yangınlara, âleme sığamayışlara şahit olur; tutulur kalır.
Kelimeler aciz, ben aciz, alem dahi aciz kalıyor, insanın iç alemine…
Acziyet’in sır idraki diyebilir miyiz? bu duruma…
iç âlem, öteler, bilinmezlik… sırlarla dolu, aklın ve aczin yetmediği bir âlem ..uçsuz bucaksız seyirsiz
Tam olarakta öyledir belki. Çok güzel bir izah. Uçsuz bucaksız ve bir o kadarda derin.
Sırlansın o vakit… zira sırrın içerisinde bir sır; eşyanın özünde bir hakikât, bilinmeyenin ardında derin bir hikmet(arayış üzere)vardır. Götürmese de bir yerlere mutlaka bir şeyler öğretir, öğrenir insan sırra vâkıf olabilme yolunda sırrın inceliklerini; yolun getirdiği güzellikleri … Yolda mutlak surette işaretler vardır, görmek gerekir vesselâm.. Görebilmek ümidi ile ?
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.