Erken Bitti Çocukluğum

Öyle “Elif” gibi dimdik durduğuma bakmayın. Yeri gelir “Vav” gibi eğilip bükülürüm yaşananlar karşısında. Bir “Cim”le başlasa da cürmüm kadar etki ederim dünyaya. Yanan dünya değildir aslında. Bayramı beklemek bir yana dursun, yaşama ayak uydurmaya çalışan sokak çocuklarının umudu kadardır hacmim: Koca bir hiç!
Bugün “Araf”tayım, yarın “Cennet”, sonraki her gün “Cehennem. ” Hiç unutmadım yeni alınan ayakkabımla uyuyup ertesi sabah herkesten önce şeker toplamak için uyandığımı. Biliyordum güzelliklerin çabucak biteceğini. O yüzden erkenden başlardım kelebek ömürlü güzellikleri yaşamaya. Bu sefer, ayakkabı almadım. Yaşım da şeker toplayacak zamanı geçti. Şeker toplayacak kimsemiz de olmayacak bu bayram. Erken bitirdiler çocukluğumu…