” Eskiler Eskiden Güzeldi “

Hani bir şarkı dinlersin de geçmişe huzurlu bir yolculuk yaparsın, o günü saniye saniye hatırlarsın.
Ailenle, arkadaşlarınla ya da sevdiğinle vardır yüreğinin gizli sandığına gözünden sakındığın bir türkü bir şarkı.
Şu an o müziği dinle anında geçmişe ışınlanırsın.
Maalesef ki teknoloji geliştikçe yüreğimizde ki o sandıkta yok olmaya başlıyor.
Tamam kabul ediyorum “ Eskiler Eskiden Güzeldi ”, cumartesi günü okul yok sevinciyle geç uyanıcam dersin ama yine erken uyanırdın kendimizi pijamalarımızla ya tüplü televizyonun karşısında bulurduk ya da dışarda arkadaşlarımızla topun peşinde koşarak. Tabi benim gibi haylaz bir çocuk değilsen ben karşı komşumuz Saniye ablanın kapısında bulurdum kendimi, tevafuktur ki hep kapıdan içeri girdiğimde sahanda sucuklu yumurta kokusu bana ev sahipliği yapardı.
Herkesin bir türküsü vardır benimde türküm “elif dedim be dedim” her dinlediğim de geçmişe yolculuk yaparım. Belki de gurbette olmanın tatlı bir nazıdır babam ve annem gözlerimin önüne gelişi bir nebze de rahatlatıyor.
Gözle görülmeyen bir virüs çıktı dünyayı etkisi altına aldı, fazla uzağa gitmiyorum yaklaşık 5 ay önce yine bir Cumartesi sabahı yine okul yok ama çocuklar eskisi gibi erken kalkmıyor, eskisi gibi televizyon karşısında olmuyor onun yerine tableti yastığının yanı başındadır televizyonu da iki avucunun içinde dışarıda peşinden koştuğu topuda.
Artık ailece oturup hafta sonları kahvaltılarda yok.
Şer bildiğimiz bu virüs bizi ailece birlik ve beraberliğizle buluşturduğunun bile farkında değiliz.
Gönlümüzde ki gözümüzden sakındığımız sandığımızı yarından itibaren açalım bir bakalım ne var ne yok.