Eylül’ün En Sürrealisti

içimde bir şeyler ters gidiyor zannediyorum
belli ki düz giden her şey ters gidenin aslıymış

çünkü bir şarkı alıp götürmüyor artık kimseyi hiçbir yere
çünkü bir cümleye takılı kalmıyor aklım
tahammülüm de yeterli gelmiyor edebiyat dergilerine
ya da herhangi aşırı içerlenmiş bir şiire

cümleler kurmaya, onları birbirine uydurmaya
kendimi bir ağacın gölgesinde bırakmaya
satır satır kendimi tanımaya
tahammülüm yeterli gelmiyor

yazılmış bir oyunu oynuyorum
çoğu zaman bir duygunun hazırına konuyorum
filmlerden, romanlardan ve ömrümün basit olmasından
içimin fırtınasından
hep o pazartesiyi yaşamaktan
çok hoşlanıyorum