Eylül’ün En Sürrealisti

içimde birşeyler ters gidiyor zannediyorum
belli ki düz giden her şey ters gidenin aslıymış
belli çünkü bir şarkı alıp götürmüyor artık kimseyi hiçbir yere
çünkü bir cümleye takılı kalmıyor aklım
tahammülüm yeterli gelmiyor edebiyat dergilerine
yada herhanginin yazdığı aşırı içerlenmiş bir şiire
artık daha çok bir portre etkiliyor fikrimi
cümleler kurmaya , hele de onları birbirine uydurmaya
kendimi bir ağacın gölgesinde bırakmaya
satır satır kendimi tanımaya
tahammülüm yeterli gelmiyor
yazılmış bir oyunu oynuyorum
çoğu zaman bir duygunun hazırına konuyorum
filmlerden, romanlardan ve ömrümün basit olmasından
içimin fırtınasından
hep o pazartesiyi yaşamaktan
çok hoşlanıyorum