Gece

Gece yine gözlerini üstüme dikti
Rahat bırakmaz, uyku haramdır
Uyku kaçtı. Yerine düşünceler geldi
Düşünen insan yarım kalandır

Aydınlıklar üstüne karanlık döktü
Karanlık kabus gibi başıma çöktü
Gecenin zebanileri başıma üşüştü
Saatler göstermez, akrep yelkovana küstü

Düşüncelerin en güzel armağanı uykusuzluk
Bir ruh gibi gecenin sessizliğinde süzüldüm
Karanlıklar iç içe geçmiş bir boşluk
O boşlukta kendimi gördüm

Gece çöker, ruhlar karanlığa teslim
Bak yine hapsoldu mavilikler karanlığa
Kuytu bir köşede maviliği bekledim
Hayran oldum gecenin sonundaki kızıllığa