Gönül Evime

Sen Seni haneme yazdığım ey gönlüm.
Sokağımdaki meleğim.
Rabbim’in buyur ettiği en güzel omurgam.
Aşktan yana yana sakındığım.
Bir gülüşüne bir ömür dökülür.
Sokağımdaki lambam.
Sokağımdaki yapraklarım.
Sokağımdaki dalım.
Sokağımdaki merdivenim.
Sokağımdaki güneşim.
Aydınlatan yüzüm aydınlanan günüm.
Birgün diye değil hergün gördüğüm.
En güzel manzaramın sembollü.
Gülüşün bakışın kainattın en güzel sembollü.
Acıların en güzelini gözlerinde gördüğüm.
Merhem olduğum ey gönül.
Kelimelerin alev alev olduğu an.
Tıkandım seni görünce lal olur sözcüklerim.
Omurgam’dan doğan ey kadın.
Sen ki omurgam senki kemiklerim.
Sen ki düşüncelerim.
Döküldüm nağme nağme gözlerine.
Omurgan’dan omurga’na bir yol bildim.
Cennetten düşen meleğim.
Bir yol bildim gönlüne.
Bir yol bildim gözlerine sürgün.
Kaldım gözlerine.