Görmedim Hiç

Gecenin bir vakti oturup da sahura kadar dertleşmedik..
Nelere.. nasıl ağladığımı görmedin..
Konuşmak istemediğim zamanlarımı..
“Bir şeyler yazmak istemiyorum” demeyi dahi istemediğim anlarımı..
Şuan 23ümdeyim.. zaman zaman kesin olmasa da ortalama en fazla 40-50 yılım kaldı dediğimi..

Etrâfıma bulanık bulanık baktığımda
Zaman zaman “burası bu kadar galiba” dediğimi..

Tek biricik saniye içinde; Baktığım her insanın ömrünü nasıl geçirdiği ve geçiriyor oluşunun gözümün önüne gelişini..

Ve böyle geçirerek 20 sene sonrasını..
Ve geriye nasıl bir ömür bırakacağını.. hepsini istemsizce idrak edişimi..

Dolaştığım evde çoğu zaman 50 yıl sonra “hiçbirimiz bu evde olamayacağız”.. deyişimi.. hikayelerimiz sona erecek.. deyip damla damla damladığımı..

Yüreğimin şefkatle yağmur olup üzerine yağdığını..

Kadınlar mal değildir, size verilen emânetlerdir. deyişinde o mübarek analarımızın tertemiz ellerinin nasıl birbirine değip mübârek çenelerine götürerek içten içten cenneti hissedip tebessüm edişlerine nasıl gizli gizli ağladığımı..

Sana nasıl da susamışlar efendim deyişimi..

Ben kime ne kadar su oluyorum deyip rûhumu hırpaladığımı.. ?

Şimdiye dek neleri konuşup, sonra sustuğumu..

Ne kadar yol yürüdüğümü..

Onlarca insanın içinde sırf hileden, yalandan uzak durduğum için, sözümü sadece söz verdiğim yanımdayken değil, her an tuttuğum için onlarca insanın bana düşmanca baktığı zamanlarımı..

Nasıl sevdiğimi, şu zerre yanımdan ayrılmayan kalpleri..

Duâlarımı..

En son şiirimi 2016da yazdığımı..

Ve o zamandan bu yana şiirleri sevmediğimi..

Şiir yazmayı değil, şiir olmayı hayal ettiğimi..

Az evvel ki cümleyi de yazarken rahatsız olduğumu..

Aslında gerçekten ..
hiç vitrinde durmak istemediğimi..

İnmek istediğimi..

Annemler bahçede komşularımız ile sohbet eder iken..
Küçüklüğümü bilen yaşlı teyzelerim, yengelerim ile beraber iken..
Mutfağa su almaya gittiğimi.. İnşallah güzel bir muhabbettir deyip pek yapmadığım bir şey olsa da , yanlarına gittiğimi, muhabbeti sohbeti cânana götürme gayretimi, sonra konuyu hürmete getirdiğimi.. Ettiğimiz o güzel muhabbeti.. ?

Ezanın okunmasıyla herkesin susuşunu..

Tüm hayatımda anlattıklarımın dışında kalan her şeyi..

Ve efendim hakkında tek bir kalem oynatamayışımı..

Âşk demeye utandığımı..
Kaçtığımı..
Sen kimsin de bunu diyebiliyorsun deyip vazgeçişlerimi..
Nefret’ yazmaya çekindiğimi..
Ç. rkin kelimesinin elimden kağıda dökülemeyişini..

Görmedin gül ruhlum.. ? Zêrda

  • Okunma
  • 22 Eylül 2021
  • Günlük
  • WhatsApp Yazı Linkini Kopyala
  • 3

    Onur Öztürk

    @onurozturk

    22 Eylül 2021 / 22:53

    Şiir yazmayı değil, şiir olmayı hayal ettiğimi.. çok güzel olmuş kaleminize sağlık ?

      22 Eylül 2021 / 23:42

      Zêrda isminde bir gönülün kaleminden.. Teşekkür ederim 🙂