Gül

 guzellliginden utananan bir gül
dikenleriyle gurur duyan
kanasa da ellerim bırakamadığım
bilmem, şimdi kac yaprağın eksik
ve kokun
kalbimin direklerini sizlatan kokun
kapinin ardında
yaşamak ve ölmek arasinda ince bir çizgi
aklımdasın
bak hala kanıyor ellerim
kalbim artik yabancı sana
gozlerim küskün
kulaklarım ozluyor seni
kokun
ahhh ahhh
bi kere koklasam sancılarımı unutucagim
süt annem
büyüyemedim senden sonra.

  • Okunma
  • 2 Mayıs 2020
  • Şiir
  • 1

    Yakup

    @yakup