Güzel Yaşamak

Haftanın yorgunluğuyla akşam eve geçen hasan kendisine bi iki günlük ihtiyaçlarını alıp eve geçti, son sokağı dönüp bahçeli olan evin bakçesine girip bir iki dakika durup gökyüzüne baktı. Kış mevsiminin bitiminde baharın başlangıcından bir yıldızlı gökyüzüydü, ferahlatıcıydı bu hasan için, derin bir kaç nefes alıp her şeye rağmen tebessümle kapıya doğru yürüdü. Evin sıcaklığı dışarıdan daha sıcak olmasından hafif bi duraksamadan sonra içine dolan huzurla evinin kapısını kapatıp yukarıya geçti; ev halkıyla zaman geçirip uyumaya çekilmek istedi hasan. Gözlerini kapatıp yorgunluğunu alacak olan şeyin uyku olduğunu düşünüp bekledi,   fakat gelmedi gözlerini açtı tavana baktı ay ışığının aydınlattığı odada sonra ihtiyaç duyulup elde etmek her istediğini demek alamıyormuş insan diye derinden bir nefes daha aldı bu seferki nefes daha hüzünlüydü. Hasan annesinin sesiyle gözlerini açınca saatin baya geç olduğunu sonra ne zaman uyuduğunu düşündü başını kaşıdı elini yüzünü yıkadı evde kalmak niyetiyle evde uğraşıp dururdu o gün hasan.    Odasında bulunan kitap dolusu üç raftan üst raflardan kırmızı kaplı bir kitap aldı çekildi köşeye okumaya başladı. Gece geç saatlere gelip uyuma vakti deyip kitabını bıraktı hasan durdu kitaplarına baktı çok daha çok kitabı olmasını istedi, kitaplara bakmaktan huzur kapladı içini  yatağına uzandı.  Bu gece dinlenmek gibi bir isteği bulunmadan gözlerini kapattı: “güzel bakan güzel görür, güzel gören güzel düşünür, güzel düşünen hayatından lezzet alır. ”Cümlesi kitaptan aklında kalan en güzel cümlelerdendi. Aslında bir hayat düşüncesiydi sadce bir kaç satıra sığdırılmış bir ömür meselesiydi ömür boyunca çizilen çizginin şekliydi bu cümle…Hasan hasan kalk oğlum sesiyle uyandı yine sabah güzel bir gün yaşamak için kalktı.  Anladiki dünü unutmak elde olmadığını ancak ders olabileceğini yarının ise daha olmadığını ancak bugünü güzel geçirmek istedi; bugünü güzel geçirsem,   dünü güzel görüp yarını da güzel düşünürüm dedi…