Hasret
Bugün yine buluştuğumuz yere gittim. İçimde gelecekmişsin hissi vardı. Gelmedin.. Seni görmemenin içimde bıraktığı acı dokunmuyor artık. Yokluğundan yakınmayacağım diyorum yine laf dönüp dolaşıp ona geliyor. İçimdeki boşluğu hangi kelimelerle anlatırım bilmiyorum. Eksikliğine illa cümle mi kurmak gerekir? Gözyaşlarım ayna olmaz mı içime? Sitem etmiyorum, bu defa ağlamadım. Beni ağlarken görmeni istemedim. İçimi kemiren düşünceleri birkaç saniyeliğine durdurup gelsen ne olur diye düşündüm. Konuşarak halledemediğimiz konuları belki de sarılarak halledebilirdik.
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.