Hayat Dengemiz

Ayağımıza bir taş takılır.
Bir diken batar elimize, çalı çırpı yırtar, çizer yüzümüzü.
Otların yeşili çıkar elbisemize, yaban güllerinin kokusu siner.
Yağmurdan, çamurdan; güneşten, gölgeden nasibimiz olur.
Göklerden, topraktan nasibimiz olur.
Hayattan nasibimiz artar adım adım.
Biz uyurken geçivermez yollar, bir trenin camından akar gibi akıvermez.
Seyirlik değildir.
Yaşanılır da bir izi kalır, tadı kalır.
Ne kadar yol yürürsek, o kadar adım atacağız.
O kadar artacak emeğimiz.
O kadar artacak sabrımız.
O kadar artacak çilemiz.
Yollarda yorulunca durup dinlenmeyi bileceğiz.
Durup dinlenmeyi, alnımızın terini silmeyi.
Toprağa ve göğe bakmayı.
Bir ağaç altında bir anlık gölgelenmenin keyfini süreceğiz.
Ve bileceğiz, ömrümüz zaten o bir anlık gölgelenmektir.
Yorulduk ya, gölgelenmenin keyfini süreceğiz…