Hiçliğin Ortası

   Tarihin tozlu sayfalarına anlatabilmek isterdim bazı şeyleri. Adını ağzıma alabilmeye cesaret edemediğim kişileri , olayları , her şeyi anlatmak. Sebepsizce kendimi bir duygu denizine demir atmış gibi hissediyorum. Orada hapsolmuş ve hiç kurtulamayacakmışım gibi geliyor.  

   Fısıldayan rüzgarın , ağlayan gökyüzünün , şarkı söyleyen kuşların arasında kalmış bir ben! 
Ne yapacağım , nereye gideceğim konusunda da bir fikre sahip değilim. Uçurumun kenarındayım ve soğuk bir kış akşamı , dolunayı seyrediyorum. Aslında yalnız da değilim. Yitirdiğim duygularım ve yıkılan hayallerim eşlik ediyor bana. Gözümden akan bir damla yaş bile yanaklarımdan süzülüp yere düşmüyor. Düşemiyor…