Hypatia Ve Agora

Bir meydansın ey gönül!
Yediden yetmişe herkesin
Yol geçen hanı.
Yorgunluğumu alıverse
Tünek misali sıcak parkelerin.
Sahi, insan kalbi şehrinin
En kalabalık, en kirli caddesi,
Gönlüm, toz bulutu
Çardakların, yedi düvel ceddim
Çiçeklerim, gül kurusu
Ah, Agora!
Hani papazın, hani hahamın.
Hypatia, yörüngem sensin
Kılavuzum İskenderiye’den kalma
Birkaç parşömen,
Yakılmış bir kütüphane.
Yokluğa zincirlendi geçmişim,
İftiralara kurban geleceğim.
Hypatia, öğretmenim!
Kana bulanmaktansa
Soluksuz bırakıldı düşüncelerin,
Söylesene!
Şehirlerin en kalabalık,
En kirli caddesi midir?
İnsan kalbi…