İçime Not Düştüm

İçime bir not düştüm bu gece. Ey, tahammüle kalp hırpalatan insanoğlu diye. Yetmez mi her gece çilingir sofrası kurduğun karanlık sofalarda uyutmak kederini? Yetmez mi günah lekesi bulaşan elbiselerini giydiğin? Öyle deme içim! Öyle savruk cümleler kurma düşüncelerime. Kifayet arama kitapların arasına sıkıştırılan hayatlara. Devası okumak olan bu gönül yorgunluğunu birkaç kitapla uğurla. Solan umutları şiirlerle sula, mektuplarla bohçala, hikayelerle kamçıla. Ey gönül, haberinden bihaber bıraktığın çeşme suları, hangi nehrin sularına karışır? Söylesene nereden buldun yokluğun közüyle demlenen vuslat çayını? Kim bilir? Düşüncelerim dalıyor ruhunun dimağına. Düşüncelerim dalıyor yokluğunda…