İnsan

Cadde boyu yalnızlık mı desem,
Sokak arası hüzün mü bilemedim…
Birbirine karıştı her şey
Birbiriyle hemhâl oldu.
Hengâme içinde olmasın da
Varsın böyle olsun kelimeler..
Hem zaten hüzün uğramazsa yüreğe
Dökülür mü gözlerden yaş?
Sıralanır mı birbiri ardına sitemler..

Gün gelip çattı,
Haftalar pusuda beklerken.
Aydan bir haber,
Yıldan umutsuz yaşarken.
Hep ‘ben’ mi olmalıydık
Bu hissizliğin ortasında…
‘Biz olmak kavramına bu kadar mı uzaktık?
Bu kadar mı razı değildik bazı şeylere?
Gülüp geçmelere hiç mi tavizimiz yoktu?

Ey insan…
Etsen de bir şeyleri yerle yeksan,
Otursan, kalksan
Yahu abartmasan,
Sen de insansın ben de insan!