İnsanlık Kulaklarını Kapatmış

Bir masal diyarındayım. Etrafımda şekerden ağaçlar değil, korkuluktan yapılmış insanlar var.
Ellerinde birer silah, gözleri yok gibi bu insanların. Kalplerinden zift akıyor hepsinin.
Yol kenarlarında renk renk sümbüller, güller, erguvanlar yok bu diyarda.
Sümbülün yerini mayın, güllerin yerini el bombası almış.
Şarkılar söylenmiyor bu masal diyarında; kulağımda hep aynı inilti.
Bir çocuk ağlıyor uzaklarda. Yıkık bir evin yanında ellerinde kumlar, gözünde yaşlar.
Etrafında korkuluktan yapılmış insansılar. Herkes suskun, dağ suskun, gök suskun, deniz suskun…
Sadece bir inilti kulağımda. Bir çocuk ağlıyor uzaklarda. Yıkık bir evin yanında elinde bayrak, dilinde “Le ilâhe illAllah”.