İki Deli İkisi De Ben

-Ne arıyorsun burada?
+Kaybettiklerimi.
-Kaybettiklerini bulmak biraz zor olacak sanırım.
+Neden?
-Çok kalabalık ve karışık ve sanki biraz dağınık burası.
+Gözlerin seçebiliyor gerçeği. Biraz kalabalık evet ama karışık ya da dağınık değil. Ben ne nerede biliyorum.
-O zaman aramak değil bulmak senin yaptığın.
+Evet, öyle. Yanlış bir soru sorduğunu fatketmen güzel.
-Biz şuan nerdeyiz?
+Yine yanlış soru. İnsan nerede olduğunu bilmez mi ?
-Bilmez bazen. Vurur kendini yollara. Sonu nereye gider önemsemeden.
+Peki sen buraya nasıl geldin ?
-Ben buraya yürüyerek gelmedim. Yollardan da gecmedim.
Gözümü kapattığımda buradaydım.
+O zaman sen ne arıyorsun burada?
-Bilmiyorum.
+İnsan ne aradığını bilmez mi?
-Bilmez bazen. Sana hiç olmuyor mu geceleri?
+Ne olmuyor mu ?
-Buzdolabının kapağını açıp, biraz seyredip içini, hiçbir şey almadan tekrar geri kapattığın?
+Oluyor bazen.
-İşte ben şu an o haldeyim.
+Ne aradığımı, buranın neresi olduğunu ve buraya nasıl geldiğimi bilmiyorum.
-Ben söyleyeyim.
+Şu an benim kafamın içindeyiz.
-Peki sen kimsin ?
+Ben senim. Dakikalardır yüzüme bakıyosun hiç mi farketmedin sana benzediğimi?
-Farketmedim, özür dilerim.
+Özür dileme. İnsan kendisinden özür diler mı?insan kendisinden özür dileyecek kadar acizleşir mi?Eğer öyleyse buna yaşamak denir mi ?