Kanayan Yaramız Kudüs

Kudüs ,
Mescidi Aksa;
Kapanmayan, gün geçtikçe kanayan yaralarımızdan..
Biz her ne kadar görmek istemesek, görüntülere yüzümüzü çevirsekte kalbimizi çeviremiyoruz işte..
Kalbimizin ilk kıblesi hâlâ orası çünkü
Görmek istemiyoruz yaralı çocukları, ağlayan anaları..
Biz görmezden geldiğimiz sürece hergün bir çocuk daha kurban edilecek Mescidi Aksa’ya..
Bir annenin feryadı duyulacak Kudüs sokaklarında..
Orada her an bir mücahid bir şehit yetişirken Mescidi Aksa’ya,
Biz burada aciz kalıyoruz kaybolmuş değerlerimizi korumaya..
Acısını hissediyoruz yaranın, fakat devasını aramıyoruz, çünkü devasını aradığımız an nefsimiz başlıyor çığlık çığlığa bağırmaya..
Bazımız yarasının bile farkında değil..
Uyuşturmuşlar yarayı hissedemiyor acıyı..
Bu çizdiğim acı tabloya karşı yinede bitmedi umudum Kudüs’e dair Mescidi Aksa’ya dair..
İnanıyorum
Birgün bakacağız yaramıza
Hissedeceğiz acımızı
Ve başlayacağız devasını aramaya..