Bazı zamanların zamansız anlarındayım. En kırılgan vaktinden haykırmaktayım. Beni duymanız için tüm bu çırpınışlarım. Yok oluyorum. Sanıldığı kadar güçlü değilim veyahut olan gücümü kaybetmekteyim.
Korkmuyorum. O eski

Ben bu satırları haddinden fazla uzatabilirdim. Hafızamı biraz daha zorlayıp aklımdan geçen her bir anı tanesine can verip, zihnimin içinden bütün dünyaya uzanan bir köprü kurabilirdim. Neyse ki bunun için fazla düşünceli, ne istediğini

Tıkandığım oluyor bazen yazamadığım doğru kelimeleri bulmadığım hatta içimden gelenleri dahi hiç bir şekilde yazıya dökemediğim. Oysa her koşulda yazmak istediğim her an yaza bilmeliydim ben. Buydum çünkü en sevdiğim şey, kendimi bulduğum,

Hayattaki şansımı rüyalarda bazı şeyleri önceden görme konusunda kullanıyorum. Her konuda şansım dönmeyi bilmiyor. Bekliyorum sıra bana gelecek diye en son geliyor gibi. Bazen beklediğim şeylere çok uzak ya da çok yakın hissediyorum. Ve az

Her şeyi sıfırladığım dediğim anlarda buluyor geçmiş beni. Peşimi bir türlü bırakmıyor. Rüyalarımda, daldığım yerde, ağladığımda sanki her zaman her yerde benimle birlikte. Unutuyorum bitti artık diyorum daha da aklıma gelmeyecek

Şükürsüzlük hastalığına yakalanalı bir hayli olmuş belli ki;
Bunca nimetin içinde bile daha fazlasına kayıyor kalbimiz, doymuyor gözlerimiz, aldıkça alıyor içimiz..
Oysa aç olan, muhtaç olan ruhlarımız, yüreklerimiz…

Veda…
Bilememek bir duyguyu
Uzak durmak hergün
Hergün hergün özlemek
Suçlandığını hissetmek
Söyleyemeden öldürdüğün sevgi!
İnsan en çok sessizliğinde konuşur!
Yokluğum büyüttü
Sarılamadık

Göç Zamanı; renkler silinir önce ve ardından anılar yeşerir. Bir an sevinir hislerin ve ardına takılan özlemler sorgular, neden? Tutup sarılası günler aklından gönlüne iner ve sonrası sızı sızı üç kadeh şarap ve bir dilim tereyağlı

İnsanlar olarak tüm evrenin sahibi olduğumuzu düşünürüz. Ancak bir mikroskopik varlık çıkar ve bize aslında hiçbir şey olmadığımızı hatırlatır..
Bizi sevdiklerine inandığımız hatta bundan adımız gibi emin olduğumuz sevdiklerimize

Birine yeniden güvenmeye başladığınız da bütün heyecanınız ile gidersiniz o yola. Ama birine güveniniz kırıldığında bir daha aynı heves ile yürüyemezsiniz. İnsanoğlunun doğasında vardır bu, önce bir şeylere sımsıkı sarılır güvenir