Sonsuz hüneri dokunur mehcurun
Yüzünün kıyısında dağlayan bir bakış
Bir kafes kuşuna, sokakta evsize
Omzunda küfe taşıyan teyzeye
Esamesi dahi okunmaz çölde ki mecnunun
Yorgun akşamların ardında sessizliklere

Hangi Ruh ağlardı senin için..
Bir gölge gibi geçip gittiler hayatından .
Ateşine dokunmadan.
Hepsinin önünde diz çöktün, ama kimse senin için diz çökmedi.
Şehvetli bir sırıtışla ateş yaktığını sanıyorsun,

Hayalet ağaç geçmişle bugünü birbirine bağlıyor, hücrelerimde zaman durmuş.
İç içe geçmiş ruhlar son dans için savaşmayı bıraktı.
Ormanın derinliklerinden gelen sihirli ışıklar, yosunlu ruhlardan kaçmalarına yardımcı

Kalbim o kadar boş, çaresiz ve yanlız ki ne yapsam kalbindeki arayış hissini dolduramiyorum. eskiden dışarı çıkıp biraz yürüsem bile bana iy gelirdi. Ama şimdi her isteğim yere anında gidip her isteğimi anında alma gibi bir duruma sahip olsamda

Ne Senden nede sensizlikten gidemiyorum, çaresizliğin vermiş olduğu umutsuzluk ile sana yazıyorum, yine gormiceksin yine okuyamicaksin sana olan yazılarımı şiirlerimi ama ben yinede yazıyorum işte. Çaresizlik adına ne varsa hepsi sensin . ve

Özledim desem kizarmiydin yine? sahi sen kizsaydin yine ben vazgeçermiydim yine ?vazgecemedigim her yoldan sana ulaşmaya çalıştım. Ama bazı yollardan gecemedim. Bazı gecelerde uykumu ziyan ettim. Sahi sen bilsen ne değişirdi ki degisek hiç birşey

Bir deniz! Antik dönemden kalma
Kokuşmuş yosunları ayağımda!
Cesetten öte kokusu burnumda!

Ağır ağır bıçak sırtlarında ilerliyor
Başlangıç ve bitişin bir olduğu gemi
Denizle kavgası yıllardır
Yenik

Benidir benden alan,
O bakışların kızılötesi gibi,
Kalbime huzur tohumunu salan ,
Yeni filizlenmiş çiçek gibi.

Bu kalpki sana yanık ,
Ruhu ateşlerde kavrulur ,
Sana olan aşkına tanrıdır tanık,
Su

Bu kış ayında Akdeniz’in
Gün ışığı demetiyle yıkanıveririz.
Ve birden gece çöker.

Işıkları yanar birazdan bu kentin.
Ümitsizligimiz ve yalnızlığımız
Kömür kokusuna karışır.
Karanlık ayrı

İnsanı insan yorar, insanı insan tükenir, ve yine insani insan doğurur , insanı insan yaşatmak için çabalar . belki de insanı insan öldürmek için uğraşır. Yada insanı insan sever , saygı duyar, vefalı olur.
/ Ve yine geceydi