Kelimeler Ki Birleşmiyor Artık Isminde

Soğuk kış rüzgarındaki keskin bir çam iğnesi gibi batıyor yokluğun.
Gece olunca yıldızlardan, aydan damlıyor…
Silini veriyor gözümde her şey, şehirler, evler, eşyalar…
Bir tebessüm yapışıyor sonra kalbimden yüzüme, hissediyorum her uzvumda.
Yıllar sonra ilk defa seni görebilmenin umudu ile uyanıyorum bir sonraki güne
Koca bir hayal kırıklığı bende tedavülde yine
Geçmişten uçup gelen bir rüzgâr değiyor içime
Kelimeler ki birleşmiyor artık isminde
Yaşam denen döngümün her bir karesinde