Kimsesiz

Kuş olsam göklerde
Yıldız olsam uzaklarda
Çocuk kalsam derinlerde
Hiç olsam içlerde
Kalmasam bu yerlerde
İnsanlar kötü
İnsanlar hissiz
Sanki kalmış bir avuç isimsiz
Bir umut ışığına yürürler
Yollar da sessiz
Yankılanır avuçların sesi isimsiz isimsiz
Derler ki Ey insanlar nerdesiniz?
İnsanlar yine dilsiz
Hepsi birer yüreksiz
Ve yollar yine kimsesiz
Tek kelam duymadan yürür mahzunca