Deli’ce Şiirler4 “konuşamazdım”

Kelimeleri bir araya getirmeyi, bilmezdim…
Kaybettikçe harfleri, yeni notalar öğrendim.
Kafam bir mahzendi ve
Bu mahzende türküler söylerdim.
Bir kere mahzenden çıkmak istedim
“Sen, delirmişsin!” Dediler…
Aynı notaları bilmediklerindendi,
Bilirdim.
İnsanlara farklı gelirsen, “delirmiş” derler
Bunu öğrendim…
Mesela yeşil sularda ‘veda’ türküleri bilirdim
Hiçbir şairin içine sığdıramadığı;
Ve en sonunda çıldırdığı ..
Veda notaları bilirdim!
Bir bilinmezdi öğrendiğim yer
Kuytular ve bedeller..
Bir haykırıştı dudağımdan:
“Sen başka teldesin ve ben bir başka,
Tek ortak noktamız; aynı çalgı aleti!”
…

Dünyadan bahsediyordum.
Kirli, bozuk ve bilinmez dünyadan
“Kazandım!” Diyenin sözünü bitirmeden
Ağzına emirler tıkanan dünyadan
Meczup halimden duyardım,
Gecelerin yalnızlar için olduğunu
Ama ‘kurallara’ uyulduğunu…
.
Şarkılar unutturan bir tel örgüsü
Bugün bağırıyorlar bana:
“İşte hayat döngüsü!”
Bilmek istemeyen bana:
” delirmişsin!” Diyen bir gavur türküsü
..
İçimde deli bir rüzgar,
Adına ne diyorlar, ‘bilmiyorum’
Zaten neyi bilsem, sustururlar!
En iyisi bu dünyada
Meczup olmadan delirmek!
Akıllanmak için delirmek!
…