Matem Rüzgarım

Bir yaprağın elimde kuruyuşu başlangıçtı,
Zaman kavramının anlamını yitirişini yaşadım
Tebessümleri hatırlatan anılara kapı aralandı,
O kapının yüzüme çarpılışıyla sarsıldım…
Şimdi içim yıkık dökük
İtirafların çehresi örtük
Hüznümü gecelere sığdırdım…
Yaraya tuz basan bazı izleri,
Hayalkırıklığını anlatan dizeleri,
Özlemleri, hayalleri ve kaybedişleri
Kimse görmesin diye sarıp sarmaladım…
Soran olduğunda dilimden dökülür birkaç hece
Oysa benliğimde yankılananlar var biçare
Derdime derman ararken oyalandım…
Sinesinde tutsak kalmış olan gönül
Matem rüzgarını kucaklıyor bu ömür
Dikenlerin güllerine aldandım…