Minik Kalbim

Sabah uyanır uyanmaz annesinin yanına koşmuştu.
“Gelmiş mi? Gelmiş mi? Anne lütfen kalk bakalım”
“Oğlum rahatlık ver lütfen bu saatte postacı daha gözünü açmamıştır, mektubu leyleklerin getirmesini beklemiyorsun herhalde”
“Annecim lütfen belki bu gün postacı amca erken uyanmış ve benim mektubumu benim için getirmiştir. Lütfeeeen”
“Peki tamam siz kazandınız küçük bey, hırkanı giy bahçeye çıkıp bakalım”
Kıs kıs gülmeye başlamıştı çocuk merdivenleri koşa koşa inerken
“Gece yatmadan hırkamı dış kapıya astım orda beni bekliyor”
“Hey Allahım nerden şu çocuğun aklına uydum, hayatımızı postacı ve getirdikleri üzerine yaşamaya başladık”