Okunmayacak Mektuplar

Bir mektup yazmak istiyorum sana
Hiç okunmayacak bir mektup,
Dile gelmeyecek kafiyeler..
İçimdekileri kağıda dökesim var
Bir daha hiç toplamamak üzere.
Bu aralar kalbim de zihnim gibi fazla mesaide
Karın tokluğuna çalışan işçi gibi, tüm hislerim
Muhtemelen sana mecbur olabilirim
Bir sigortalı aşka , hayallerimi sattığım günden beri
Sana kafiyeler düzdüm okuyor musun?
Yine sana anlamsız gelecek olan kafiyeler.
Biliyor musun?
Yokluğun ruhumun azraili,
Ve ben ölmek için çok genç yaştayım.
Toprağa koysan çiçek açacak yaştayım,
Fakat bilmiyorsun tüm bunları.
Sende beni özlüyor musun?
Seninde dokununca acıyor mu yaraların?
Yoksa çoktan karıştın mı kalabalıklara?
Nefes alıyorsun, yaşıyor musun hala?
Yoksa sende yaşayan ölülerden misin?
Gel beyaz bir sayfa açalım desem sana,
Yine beni sevebilir misin?
Yoksa siyaha mı boyarsın hayallerimi?
Fazla hayalperest bunlar değil mi?
Fazla imkansız.
Yine sana sorduğum sorulara,
Kendim cevap oluyorum.
Kanıt yoksa suç yoktur onu da biliyorum
Bu aşkın belgelerini yaktığın günden beri.
Ama inan ben senide anlıyorum
Öyle ya gerçek katiller itiraf etmez cinayetini..