Ölü Adama Şiirler

Bugün gökkuşağını doladım saçlarıma , taç diye
Kışı çıkarıp baharı giydim tenime Elbise niyetine
Ve göğü doldurdum göğsümün penceresinden yüreğime
Sonra sıkıca kapattım
Bütün maviler yalnızca benim olsun diye
Sevgilim!
Bugün bir yaşamak türküsü dolandı dilime
Bir güneş doğdu albino tenime
Buğday başağı gibi rüzgarda dans ettim
Ve akşamına kulağına ninniler üfledim
Gelirsin diye , ahh gelirsin diye
Kardelen bile oldum, o buzdan kalbine
Gelmedin yine..
Yarım kaldı hikaye, yarına kaldı düşler
Senli gülüşler gamzemin kenarından düşüp kırıldı
Sessizliğe bir düğüm oldu dudaklarım
Hani kardelendim ya , buzlarını kırmıştım oysa
Kalbinin taştan olduğunu bilmeden Kendi zincirlerimide kırmıştım kendimle beraber
Yalnızca gecene doğan bir güneş olmak için ben
Şimdi o kardelen ölü kalplerin üstüne dikilen,
Bir lavinya oldu öğren!
Şimdi o yaşamak dolu gökyüzünü
Salıverdim karanlığa penceremden
Sevgilim gördün mü o kardelen
Ölü adamların kalbine dikilen bir lavinya oldu
Adı lavinya;ruhu ölüm çiçeği
Gözlerine müebbet hüzünlü bir aşk hikayesi..