Ölümde Huzur

Hayat akıp gidiyor… Mutluluklar, sevinçler, özlemler, hüzünler… Hepsi geride kalıyor. Bir yandan yeni doğan minikler hayata atılırken, diğer yandan her şeyi görüp geçirmiş büyükler göçüp gidiyor..

Doğuyoruz, büyüyoruz, yaşıyoruz ve ölüyoruz…

Aslında hayat bu kadar kısa… Bir derin nefes çekene kadar son buluyor yaşam..

Yapılan kavgalar, tartışmalar, kalp kırmalar.. Hepsi bir anda bitiyor. Sona eriyor her şey..

Sessizlik çöküyor geceye..

Ölüm sessizliği..

İşte bu yüzdendir tek nefesin bile kıymetini bilmek.. İşte bu yüzdendir göçüp gideceğimiz şu kısacık hayatta iyilikle hatırlanmak..

İşte bu yüzdendir, dünyaya öfke tohumu yerine sevgi tohumları serpmek..

İşte bu yüzden !

Ne yaşadığımız değil de ne yaşattığımızdır önemli olan..

Dokunun..

İnsanların hayatlarına sevgiyle dokunun.. Çünkü huzur budur…